Zamiast zoperować kolano, w szpitalu amputowali mu nogę. Nie do wiary, ile odszkodowania dostał pacjent
Każdego roku w Polsce dochodzi do kilku tysięcy błędów medycznych o różnorodnym charakterze. Postępowania są długie, a kary niekiedy śmiesznie niskie — zdarza się nawet umorzenie, które poszkodowanym wydaje się absurdalne. Wobec tego pacjenta podjęto jednak konkretną decyzję. Otrzymał rekordowo wysokie odszkodowanie.
Błędy medyczne w Polsce
Błąd medyczny to według definicji nieumyślne działanie, zaniechanie lub zaniedbanie personelu medycznego, które prowadzi do szkody u pacjenta. Choć polskie prawo nie zawiera jednej, precyzyjnej definicji błędu medycznego, orzecznictwo Sądu Najwyższego oraz literatura prawnicza uznają go za naruszenie zasad wiedzy medycznej w zakresie diagnozy lub terapii, skutkujące pogorszeniem stanu zdrowia pacjenta.
Błędy medyczne można podzielić na kilka konkretnych kategorii:
- diagnostyczne — polegające na postawieniu błędnej diagnozy, np. zdiagnozowanie innej choroby niż ta, na którą pacjent rzeczywiście cierpi,
- terapeutyczne — związane z niewłaściwym leczeniem, np. zastosowanie nieodpowiedniej terapii lub procedury medycznej,
- techniczne — wynikające z błędów podczas wykonywania procedur medycznych, np. pozostawienie ciała obcego w ciele pacjenta po operacji,
- organizacyjne — wynikające z niewłaściwej organizacji pracy placówki medycznej, np. pomylenie wyników badań pacjentów.
Według danych Ministerstwa Sprawiedliwości, w ostatnich dwóch latach prokuratura wszczęła ponad 5,6 tys. spraw o błędy medyczne. Do sądów skierowano i zakończono skazaniem 255 spraw. Do Rzecznika Praw Pacjenta zgłoszono 1652 zdarzenia niepożądane. Personel medyczny może ponosić odpowiedzialność za błędy medyczne na kilku płaszczyznach, przede wszystkim cywilnej, karnej, zawodowej oraz etycznej.
Ten błąd kosztował bardzo wiele. Pacjent otrzymał rekordowe odszkodowanie, które jednak może nie zadośćuczynić temu, co się wydarzyło.
Procedury w przypadku wystąpienia błędu medycznego
W przypadku wystąpienia błędu medycznego w Polsce uruchamiana może zostać jedna lub kilka procedur — w zależności od tego, jakiego rodzaju odpowiedzialności można dochodzić (cywilnej, karnej, zawodowej).
Pierwszym krokiem, który powinien podjąć pacjent, jest zgłoszenie błędu medycznego do podmiotów, które są odpowiedzialne za wyciągnięcie odpowiednich konsekwencji. Może to być dyrekcja placówki medycznej, w której doszło do błędu, Rzecznik Praw Pacjenta, prokuratura, sąd cywilny lub okręgowy sąd lekarski — wszystko zależy od tego, z jakiego rodzaju problemem mamy do czynienia.
Jeśli sprawa trafi do sądu cywilnego, niezbędna będzie między innymi opinia biegłego. Osoba poszkodowana może żądać odszkodowania, zadośćuczynienia lub renty — jeśli doszło do trwałego uszczerbku na zdrowiu. W przypadku postępowania karnego, śledztwo wszczyna prokuratura, jeśli istnieje podejrzenie popełnienia przestępstwa, np. art. 160 Kodeksu karnego — narażenie na niebezpieczeństwo, art. 155 kk — nieumyślne spowodowanie śmierci lub art. 156 i 157 kk — uszczerbek na zdrowiu. W takiej sytuacji może dojść do aktu oskarżenia i procesu karnego przeciwko lekarzowi lub personelowi medycznemu.
Sprawą może zająć się również sąd lekarski, który może ukarać lekarza upomnieniem, naganą, karą pieniężną lub zakazem wykonywania zawodu na określony czas albo na stałe, a także komisja ds. orzekania o zdarzeniach medycznych.
Podczas takiego postępowania warto pamiętać, że procedury trwają często od kilku miesięcy do kilku lat, a niezwykle kluczowe są dowody i jakość opinii biegłych. Nie zawsze łatwo jest udowodnić winę — wiele spraw kończy się umorzeniem lub przegraną pacjenta.
W tym przypadku postępowanie nie mogło się jednak zakończyć inaczej. Pacjent, któremu amputowano nogę, zamiast zoperować kolano, otrzymał odszkodowanie o rekordowej wysokości.
Zobacz: Nagle w debacie padło pytanie o wiek emerytalny. Jedna odpowiedź zaniepokoiła seniorów
Takie odszkodowanie dostał pacjent
Rzecznik Praw Pacjenta poinformował o przyznaniu pacjentowi najwyższego możliwego świadczenia z Funduszu Kompensacyjnego Zdarzeń Medycznych. Decyzję podjęto po dokładnej analizie dokumentacji medycznej i konsultacjach z ekspertami, uznając, że sytuacja pacjenta spełnia przesłanki do przyznania rekompensaty.
Wnioskodawca został przyjęty do szpitala na planową operację kolana. W trakcie zabiegu doszło do zakażenia operowanego miejsca, a już w czwartej dobie po operacji pojawiły się objawy stanu zapalnego i zaburzenia gojenia rany. Mimo niepokojących sygnałów pacjenta wypisano do domu. Po dwóch dniach, w znacznie gorszym stanie, ponownie trafił do szpitala. Z powodu braku odpowiedniej profilaktyki i opóźnionego leczenia konieczne było przeprowadzenie trzech operacji naprawczych, a ostatecznie amputacja uda – wynika z relacji RPP Bartłomieja Chmielowca.
W wyniku błędów w postępowaniu medycznym — braku diagnostyki mikrobiologicznej przed rozpoczęciem antybiotykoterapii, nieprzestrzegania zasad aseptyki i monitorowania ran, a także wtórnego zakażenia podczas długotrwałej hospitalizacji — doszło do powikłań wymagających kolejnych sześciu interwencji chirurgicznych. Ostatecznie konieczna była amputacja uda. Mężczyzna doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu i został osobą z niepełnosprawnością. W opisanym przypadku pacjentowi przyznano świadczenie kompensacyjne w wysokości 222 800 zł.
Jak podkreślił Rzecznik Praw Pacjenta Bartłomiej Chmielowiec, choć kwota rekompensaty jest znacząca, znajduje ona pełne uzasadnienie w okolicznościach medyczno-prawnych i skali cierpienia pacjenta. Tego rodzaju sytuacje dowodzą, jak ważny jest Fundusz Kompensacyjny Zdarzeń Medycznych — narzędzie umożliwiające szybkie uzyskanie wsparcia bez konieczności prowadzenia długotrwałych sporów sądowych. Jest to rozwiązanie korzystne nie tylko dla pacjentów i ich rodzin, ale również dla personelu medycznego, który zostaje odciążony od postępowań cywilnych i karnych.
