Kolejny element CPK do kosza. Zamiast polskich producentów zarobi Siemens
Choć rząd zapewnia, że w sprawie Centralnego Portu Komunikacyjnego wszystko jest na najlepszej drodze i to w czasie rządów Prawa i Sprawiedliwości inwestycja stała w miejscu za sprawą zbyt ambitnych celów, to kolejne tzw. urealnienia nie przekonują zwolenników pełnoskalowej realizacji projektu. Mamy informacje o kolejnym okrojeniu pierwotnych założeń, na czym mają ucierpieć polscy przedsiębiorcy.
CPK – ścierają się dwie najważniejszego projektu infrastrukturalnego projektu od dekad
Spór wokół kształtu CPK został niestety zdominowany przez narracje zwaśnionych środowisk politycznych i z miałkiego przerzucania się oskarżeniami o megalomanię lub nieudolność trudno wyłuskać rzetelne informacje o postępach ws. CPK lub ich braku. Faktem jest jednak, że aktualny projekt, bazujący na igreku, jest niepomiernie mniej ambitny niż pierwotne szprychy.
Faktem jest również, że nadal nie jest jawny harmonogram prac nad CPK, co uniemożliwia śledzenie postępów i rozliczanie spółki i rządu za ewentualne opóźnienia. Skazani jesteśmy na informacyjny monopol osób, które przed październikiem 2023 r. były zadeklarowanymi przeciwnikami całego przedsięwzięcia, a dziś nim kierują. Nie inaczej jest z ujawnioną właśnie decyzją o porzuceniu kolejnej składowej CPK.
Pool taborowy – kolejny elementy CPK ma trafić do kosza. Co zamiast niego?
CPK zostanie pozbawione elementu tzw. poolu taborowego. Był to wpisany w pierwotną strategię projekt, który zakładał, że dostawcami i taboru dla kolei dużych prędkości będą polskie przedsiębiorstwa. Pool miał pozwolić budować całe konsorcja i opracowywać innowacje techniczne, tak aby na KDP wyjechały polskie pociągi.
Wiceminister infrastruktury Piotr Małolepszak w wypowiedzi dla money.pl wyjawił, że nowa strategia zakłada, że pool w ogóle nie będzie potrzebny. Wystarczyć mają zakupy taboru zagranicznego dokonywane za pośrednictwem PKP Intercity. Choć CPK mógł zostać wykorzystany do tego, żeby w Polsce zaczęły powstawać jednostki zdolne do operowania na dużych prędkościach, rząd nie chce inwestować w innowacje.
Horała: gdzie ten „patriotyzm gospodarczy”
Porzucenie poolu taborowego to znów obiekt ścierania się dwóch sprzecznych wizji CPK. Według środowisk bliższych rządowi należy kupić tabor choćby od niemieckiej korporacji Siemens przede wszystkim dlatego, że ten już istnieje. W Polsce stosowna platforma zdolna operować na KDP musiałby dopiero zostać zaprojektowana, poddana testom itd.
Rząd wybiera drogę łatwą. Przeciwnicy porzucenia poolu podnoszą, że w ten sposób w Polsce nigdy nie będą mogły się rozwinąć badania, rozwój, innowacje techniczne. CPK jest okrajany z co bardziej ambitnych elementów, co ma jednak wymiar także bardzo praktyczny – pieniądze, zamiast do firm PESA czy Newag powędrują do Siemensa. Suchej nitki na pomyślę nie pozostawia Marcin Horała z PiS, zaangażowany w inicjatywę "Tak dla Rozwoju":
Pool taborowy miał być przełomem: polska, zunifikowana platforma dla pociągów KDP (250 km/h) i regionalnych (200-230 km/h), wspierana przez NCBiR, z budżetem nawet 20 mld zł. Zamiast tego rząd wybiera łatwiznę – import od zagranicznych molochów, takich jak Siemens, który jest najczęściej wymieniany jako faworyt w komentarzach ekspertów. Dlaczego? Bo to szybkie i wygodne dla rządu, ale kosztem polskiej gospodarki!
Choć ostateczne decyzje ws. porzucenia poolu podobno jeszcze nie zapadły, to najnowsze informacje nie są pierwszymi o porzuceniu koncepcji polskiego taboru dużych prędkości. Przedstawiciele CPK już przed rokiem sygnalizowali, że spółka chce skupić się na budowie infrastruktury.
Pociągi Kolei Dużych Prędkości mają jeździć z prędkością eksploatacyjną sięgającą 320 km/h. Uważa się, że pierwsza część infrastruktury KDP ma zostać oddana do użytku do końca 2032 r., choć – jak wspomniano – szczegółowy harmonogram objęty jest tajemnicą. Optymizmem co do dotrzymania tego terminu nie napawa także lekkość, z jaką pełnomocnik rządu ds. CPK Maciej Lasek w kolejnych wywiadach podaje w kontekście startu CPK kolejne, coraz odleglejsze lata.
