Tyle naprawdę zarabiają górnicy. Na paskach wypłat widnieją nawet pięciocyfrowe kwoty
Kwestia zarobków w sektorze przedsiębiorstw od zawsze budzi duże emocje i jest jednym z najczęściej analizowanych wskaźników ekonomicznych. Ostatnie publikacje Głównego Urzędu Statystycznego (GUS) dotyczące sytuacji społeczno-gospodarczej w Polsce ponownie rzucają światło na realia finansowe Polaków, a szczególnie na sytuację w górnictwie i wydobywaniu, które tradycyjnie plasuje się w czołówce najlepiej opłacanych branż. Ile zarabiają górnicy?
Wynagrodzenia pod lupą: gdzie Polacy zarabiają najwięcej?
Przeciętne wynagrodzenie brutto w sektorze przedsiębiorstw, publikowane przez Główny Urząd Statystyczny, jest kluczowym miernikiem kondycji rynku pracy i siły nabywczej społeczeństwa. Dane te, choć są tylko uśrednieniem, pozwalają na porównanie siły ekonomicznej różnych branż. Analiza ostatnich odczytów pokazuje, że wynagrodzenia w Polsce w ujęciu ogólnym sukcesywnie rosną, jednak dynamika ta jest zróżnicowana. Wzrost ten jest napędzany w dużej mierze przez sektory o wysokiej wartości dodanej i te, które borykają się z największym deficytem kadrowym.
Wśród nich od lat niezmiennie prym wiodą branże związane z informacją i komunikacją, a także, co jest szczególnie istotne w kontekście polskich realiów, sektor wydobywczy. To właśnie te branże często znacznie podnoszą średnią krajową, maskując tym samym niższe zarobki w innych, liczniejszych sektorach, takich jak handel czy obsługa nieruchomości.
Czytaj więcej: Górnik przepracował 61 lat. ZUS ujawnił, ile emerytury otrzymał po waloryzacji. Trudno uwierzyć
Warto pamiętać, że GUS podaje dane dla firm zatrudniających co najmniej 10 pracowników, co wyklucza mikroprzedsiębiorstwa i samozatrudnionych. Pokazuje to szerszy kontekst i sugeruje, że realna średnia krajowa, uwzględniająca cały rynek pracy, mogłaby być niższa niż ta oficjalnie podawana. Uwagę zwracają wynagrodzenia górników, które z pewnością nie należą do niskich.
Rekordowe pensje w górnictwie
Najnowsze dane z raportu GUS nie pozostawiają wątpliwości: sektor górnictwa i wydobywania ponownie zdominował zestawienie wysokości przeciętnych wynagrodzeń brutto. Podczas gdy średnia pensja w sektorze przedsiębiorstw oscylowała wokół określonego poziomu, pracownicy górnictwa zarabiali znacznie więcej, co jest konsekwencją specyfiki tej branży, obciążonej dużym ryzykiem i wymagającej specjalistycznych kwalifikacji.
W sierpniu 2025 roku średnie wynagrodzenie brutto w sektorze górnictwa i wydobywania wyniosło 12 002 zł, co oznacza wzrost o ponad 300 zł w porównaniu do sierpnia 2024 roku. W samej branży wydobycia węgla kamiennego i brunatnego pensje sięgnęły 12 240 zł. Dla porównania średnia płaca w przemyśle i całej gospodarce jest wyraźnie niższa. Warto podkreślić, że przeciętne wynagrodzenie górników jest znacząco wyższe w grudniu ze względu na nagrody z okazji Barbórki (4 grudnia). W grudniu 2024 roku średnia płaca w górnictwie i wydobywaniu wyniosła 20 783,28 zł, a w wydobywaniu węgla kamiennego i brunatnego aż 23 730,47 zł.
Wzrost wynagrodzeń w tym sektorze często wiąże się nie tylko z rocznymi podwyżkami i premiami, ale także z systemem nagród i dodatków, które w istotny sposób podnoszą ostateczną kwotę brutto.
To tradycyjnie uprzywilejowana grupa zawodowa w Polsce. Jak wynika z danych GUS, zarobki górników przekraczają średnią krajową w sektorze przedsiębiorstw o blisko 40 proc. Taka różnica jest znacząca i rodzi pytanie o dalszą spójność polskiego rynku pracy. Należy jednak pamiętać, że górnictwo, zwłaszcza węgla kamiennego, jest w Polsce sektorem od lat podlegającym głębokiej transformacji, co może dodatkowo wpływać na mechanizmy wynagradzania.
Innym sektorem, który zazwyczaj notuje bardzo wysokie płace, są technologie informacyjne i komunikacyjne (IT), gdzie popyt na specjalistów i globalny charakter rynku pracy windują stawki do najwyższych poziomów. Wysokie zarobki w górnictwie, choć imponujące, to tylko jeden z elementów skomplikowanej mozaiki polskiego rynku pracy, na którym rozwarstwienie płacowe staje się coraz bardziej widoczne. Czy taka dysproporcja ma szansę się utrzymać, biorąc pod uwagę przyszłość energetyczną kraju oraz nadchodzące transformacje?
Transformacja energetyczna a przyszłość wynagrodzeń
Utrzymująca się i stale pogłębiająca dysproporcja pomiędzy zarobkami w górnictwie a ogólną średnią w sektorze przedsiębiorstw wywołuje debatę na temat sprawiedliwości społecznej i przyszłości polskiej gospodarki. Choć praca w kopalniach jest obiektywnie ciężka, niebezpieczna i wymaga dużej odpowiedzialności, to jednak skala różnicy – blisko 40 proc. przewagi płacowej może wskazywać, że mechanizmy wynagradzania w tym sektorze są w dużej mierze efektem uwarunkowań historycznych i politycznych, a nie tylko czysto rynkowej wyceny pracy. Przyszłość tego trendu jest jednak niepewna.
Polska, podobnie jak cała Unia Europejska, stoi przed koniecznością przeprowadzenia transformacji energetycznej, która zakłada stopniowe odchodzenie od węgla na rzecz odnawialnych źródeł energii. Choć proces ten jest rozłożony na lata, to naturalne jest, że w dłuższej perspektywie zatrudnienie w sektorze wydobywczym będzie maleć, a jego rola w gospodarce będzie stopniowo marginalizowana.
To stawia pod znakiem zapytania długoterminową perspektywę tak wysokich wynagrodzeń w górnictwie. Już teraz widoczne są tendencje, w których sektor IT – napędzany innowacjami, globalnym popytem i brakiem barier geograficznych – zyskuje na znaczeniu jako nowy, stały lider płac. Wzrost wynagrodzeń w górnictwie w 2024 roku, który w części jest reakcją na inflację i koszty życia, jest zjawiskiem, które należy obserwować w kontekście strategicznych zmian w energetyce.
