Sanatorium wystawia rachunek. W tym wypadku słono zapłacisz za pobyt

Zasady wyjazdów do sanatorium mogą zaskoczyć niejednego kuracjusza

Sanatoria to miejsca, które latem przeżywają prawdziwe oblężenie. Tysiące Polaków decyduje się tam wyjechać nie tylko dla zdrowia, ale i dla odpoczynku. Dla wielu to jedyna okazja, by połączyć leczenie z relaksem w atrakcyjnym regionie kraju. Jednak mało kto przed podróżą dokładnie analizuje regulamin ośrodka, który podpisuje z chwilą przyjęcia skierowania. Tymczasem to właśnie w nim zapisano kluczowe zasady dotyczące obowiązkowej obecności i ewentualnych kosztów w razie rezygnacji.

Kuracjusze często nie są świadomi, że decyzja o wcześniejszym opuszczeniu ośrodka może mieć finansowe konsekwencje. Część z nich wychodzi z założenia, że skoro pobyt jest dofinansowany przez NFZ, to wszystko powinno być darmowe i elastyczne. Tymczasem nawet kilkudniowe skrócenie turnusu — bez ważnego powodu — może skutkować naliczeniem opłat za niewykorzystany czas. W praktyce wygląda to więc zupełnie inaczej, niż wielu się spodziewa.
 

Kiedy można wrócić wcześniej bez kary i kto faktycznie płaci za pobyt?

Warto wiedzieć, że nie wszystkie sytuacje zakończą się nałożeniem opłaty. Jeśli pacjent z powodów zdrowotnych nie może kontynuować leczenia, a lekarz to potwierdzi, nie ponosi dodatkowych kosztów. Podobnie jest w przypadku poważnych zdarzeń losowych – np. śmierci bliskiego lub konieczności sprawowania nad nim opieki. Co więcej, odpowiedzialność może też leżeć po stronie samego sanatorium, np. przy niewłaściwych warunkach czy błędach organizacyjnych.

Z kolei koszty wyjazdu – nawet tego „na NFZ” – wcale nie są całkowicie pokrywane przez państwo. Narodowy Fundusz Zdrowia finansuje leczenie, ale nie pokrywa zakwaterowania ani wyżywienia, za które musi zapłacić sam kuracjusz. W zależności od pory roku oraz standardu pokoju, opłaty mogą sięgać kilkuset złotych miesięcznie.

Dodatkowo, osoby korzystające z prywatnych sanatoriów muszą liczyć się z jeszcze wyższymi kosztami. W ich przypadku pobyt często przekracza 400–500 zł za dobę, choć atutem jest brak wymogu posiadania skierowania i większa swoboda co do długości pobytu.

Wysokość kar i realne stawki. Za skrócenie turnusu możesz zapłacić krocie

Jak się okazuje, wcześniejszy wyjazd z sanatorium może oznaczać konieczność uiszczenia opłaty w wysokości nawet 1000 zł za tydzień niewykorzystanego turnusu. To efekt polityki finansowej wielu ośrodków, które – nie mogąc liczyć na refundację od NFZ za niewykorzystane dni – obciążają pacjenta bezpośrednio.

W regulaminach wielu placówek znajdziemy zapisy, że w przypadku skrócenia pobytu z przyczyn leżących po stronie pacjenta (bez udokumentowanych powodów zdrowotnych czy losowych), naliczana jest kara proporcjonalna do niewykorzystanych dni. Przykładowo, w sezonie letnim dzienne stawki za pobyt w pokoju jednoosobowym z węzłem sanitarnym to 40,90 zł, a w pokoju dwuosobowym bez węzła – 19,50 zł. Jeśli kuracjusz opuści ośrodek tydzień przed końcem, może być zobowiązany do pokrycia całej kwoty – nawet przy dofinansowaniu turnusu.

Dla porównania, najtańsze opcje noclegu w pokojach wieloosobowych bez sanitariatu to 11,90 zł dziennie, ale nawet w tych przypadkach wcześniejszy powrót może wiązać się z dodatkowymi kosztami.

Kto może uniknąć opłat? Jak wskazują przepisy, dzieci do 18. roku życia, osoby z niepełnosprawnością oraz inwalidzi wojenni korzystający z turnusów rehabilitacyjnych często nie ponoszą opłat, zwłaszcza jeśli wyjazd finansowany jest przez ZUS w ramach prewencji rentowej. Ten pokrywa nawet koszty transportu najtańszą komunikacją publiczną.

Choć wyjazd do sanatorium kojarzy się z relaksem i leczeniem, może też narazić na niespodziewane wydatki. Warto wcześniej sprawdzić regulamin placówki, znać zasady rozliczeń z NFZ i wiedzieć, że decyzja o wcześniejszym powrocie do domu może być kosztowna. Zachowanie ostrożności i odpowiednia wiedza to klucz do bezpiecznego i korzystnego pobytu.