Inwestycja w diamenty to dobry wybór. O tym musi wiedzieć każdy, kto się na nią zdecyduje
Diamenty to doskonała inwestycja alternatywna, która uzupełnia i dywersyfikuje portfel inwestora. Niezwykle wysoką wartość tych wspaniałych kamieni szlachetnych determinują przede wszystkim rzadkość występowania w naturze oraz wyjątkowo kosztowny proces wydobycia i obróbki surowca. W przeciwieństwie do metali szlachetnych cena oszlifowanych diamentów jest bardziej stabilna i charakteryzuje się spokojnym trendem wzrostowym.
Diament - najcenniejszy i najbardziej urokliwy spośród wszystkich minerałów świata
Diamenty jako najtwardsze z minerałów są odporne na zniszczenia, pożary i inne klęski żywiołowe. Podobnie jak metale szlachetne nie ulegają degradacji, ich zakup będzie więc doskonałym sposobem międzypokoleniowego przekazywania majątku. Zdecydowanie największą zaletą oszlifowanych diamentów jest wysoki stosunek ceny do ich rozmiarów. Ułatwia to znacznie przechowywanie, ukrycie lub przewiezienie. Zaledwie jeden, certyfikowany brylant o możliwie najlepszych parametrach jakościowych i ważący 5 ct. (5 karatów odpowiada masie 1 grama) może mieć wartość 200 uncji czystego złota.
Diament jest najcenniejszym i najbardziej urokliwym spośród wszystkich minerałów świata jednak dopiero po niezwykle skomplikowanym procesie szlifowania nabiera odpowiedniego wyglądu, pełnego „życia” i „brylancji”.
Brylant to nie zawsze diament
Najtwardsze minerały istniejące na Ziemi - diamenty powstały ponad miliard lat temu, w procesie krystalizacji magmy w ekstremalnie wysokich temperaturach tj. 1150-1350 st. Celsjusza, ciśnieniu 45 tys. razy większym od atmosferycznego, a to wszystko na głębokościach 160-200km pod powierzchnią Ziemi. Diamenty pozostawały ukryte głęboko w ziemi przez setki milionów lat, dopóki aktywność wulkaniczna i erozja gleby zaczęła przenosić je na duże odległości. Najbogatsze w złoża diamentów są tzw. kominy kimberlitowe – pozostałości po starych wulkanach w formie lejkowatych wgłębień.
Nazwa „brylant” jest często używana zamiennie z nazwą „diament”, co nie zawsze jest poprawne. Diament to najtwardsza substancja występującą w przyrodzie (10 w skali Mosha), o budowie jednorodnej, składająca się jedynie z atomów węgla tzw. węgiel rodzimy. „Brylant” natomiast jest tą samą substancją, „obrobioną” przez szlifierza - diamentem oszlifowanym szlifem brylantowym.
Nowoczesny szlif brylantowy, uważany za najbardziej optymalny szlif diamentu opracował w 1919 roku Marcel Tolkowsky, inżynier z wykształcenia, pochodzący z belgijskiej rodziny żydowskiej szlifierzy diamentów polskiego pochodzenia.
Brylant idealny Tolkovskiego to klejnot o 57 fasetach (ściankach), na które składają się: tafla, 32 fasety korony (ścianki górne) oraz 24 fasety pawilonu (ścianki dolne), w którym pas oddzielający koronę od pawilonu nazywa się rondystą.
Diamenty atrakcyjne dla oka
Dobrze oszlifowanemu diamentowi towarzyszą efekty optyczne, które sprawiają, że jest on tak atrakcyjny dla ludzkiego oka, są to:
- brylancja (połysk) - to efekt wszystkich wewnętrznych i zewnętrznych odbić białego światła od faset diamentu
- ogień - powstaje, gdy białe światło przechodzące przez diament zostaje rozproszone w tęczę widmowych barw.
- scyntylacja – migotliwe plamki światła widoczne podczas poruszania kamienia.
Doskonale oszlifowany brylant posiada dodatkowo wyraźne i ostre, charakterystycznie rozmieszczone jasne i ciemne obszary, które wynikają z wewnętrznych i zewnętrznych odbić diamentu, tworzące „wzór” (pattern).
Wielkość (masa) diamentów była przez wieki jedynym czynnikiem determinującym ich wartość. Wraz z rozwojem nauki i pojawieniem się wyspecjalizowanego sprzętu opracowano przejrzyste zasady i przepisy służące do badania i oceny oszlifowanych diamentów.
Na wartość diamentów oszlifowanych wpływają 4 cechy jakościowe: 4C
1 C – Carat (masa)
Powszechnie stosowaną jednostką miary diamentów i innych kamieni szlachetnych jest karat metryczny: 1 ct = 200 mg = 0,2 g.
(„karat” odnosi się również do czystości złota, jednak z diamentowym karatem nie ma nic wspólnego)
Nazwa karat (fr. carat) pochodzi od karobu, czyli drzewa nazywanego chlebem świętojańskim lub szarańczynem strąkowym. Charakterystyczne ziarna karobu masę około 0,2 g i niegdyś używano ich jako odważników podczas określania masy kamieni szlachetnych. (https://pl.wikipedia.org/wiki/Karat)
2 C – Color (barwa)
Barwa jest cechą percepcji wzrokowej związanej z brakiem lub obecnością odcienia barwy. Jest to istotna cecha determinująca wartość oszlifowanego kamienia. Opisuje się ją skalą w porządku alfabetycznym od D do Z. Diamenty o braku zabarwienia są minerałami najcenniejszymi.
Warto wiedzieć, że żółty nie jest jedynym odcieniem, jaki może mieć bezbarwny diament. Wyróżniamy aż cztery różne podstawowe odcienie; żółty, brązowy, zielony i szary.
3 C – Clarity (czystość)
Wszystkie nieobrobione diamenty zawierają defekty (inkluzje, zanieczyszczenia), które są ich charakterystyczną cechą. Najwyższą i najbardziej pożądaną klasę czystości mają diamenty, w których po oszlifowaniu defekty nie występują. Na czystość diamentów wpływają znamiona wewnętrzne i znamiona zewnętrzne (skazy). Wykryte znamiona przedstawia się w certyfikatach za pomocą odpowiednich symboli graficznych na mapie cech czystości diamentu. Zielonym kolorem zaznacza się znamiona zewnętrzne a czerwonym wewnętrzne.
Czystość oszlifowanego diamentu określą się w odpowiednich warunkach oświetlenia, przy użyciu specjalistycznej lupy, o 10-krotnym powiększeniu.
Wyróżnia się następujące klasy czystości:
⦁ Flawless (FL) – brak inkluzji i skaz
⦁ Internally Flawless (IF) - brak inkluzji, jedynie widoczne skazy
⦁ Very, Very Slightly Included (VVS1 i VVS2) – bardzo, bardzo małe inkluzje, bardzo trudne do dostrzeżenia dla doświadczonego rzeczoznawcy
⦁ Very Slightly Included (VS1 i VS2) – bardzo małe inkluzje, dość trudne do zauważalnych, do dostrzeżenia dla doświadczonego rzeczoznawcy
⦁ Slightly Included (SI1 i SI2) - małe inkluzje, łatwo zauważalne do dostrzeżenia dla doświadczonego rzeczoznawcy
⦁ Included (I1, I2, i I3 l) – zanieczyszczone, wyraźne inkluzje
Powyższy system gradacji czystości obowiązuje w instytucjach GIA i IAI, natomiast w HRD wyróżnia się: LC (Loupe Clean – czysty pod lupą), VVS1,2, VS1,2, SI1,2 oraz P1,2,3 (Piqué).
4 C – Cut (szlif)
Swoje piękno i ogień diamenty zawdzięczają specyficznym właściwościom fizycznym kryształu i właściwej obróbce szlifierskiej. Jakość szlifu ocenia się na podstawie 3 parametrów: proporcji, polerowania oraz symetrii. Do opisu oceny tych cech używa się czterostopniowej skali: doskonały, bardzo dobry, dobry, dostateczny.
Na ogólną ocenę szlifu (Cut grade) w GIA ma wpływ łączna ocena propocji (proportions) , stopnia wypolerowania (polish) i symetrii (symmetry).
5 C – Certyficate ( certyfikat ) to niezwykle ważny dokument, którego należy wymagać przy zakupie brylantów zarówno jubilerskich, jak i inwestycyjnych. Z tego powodu często nazywa się go „piątym C”. Certyfikat sporządzony przez najbardziej renomowane instytucje gemmologiczne np. GIA, IGI czy HRD gwarantuje wiarygodność lokaty.
