Przekazując mieszkanie członkom rodziny jako darowiznę, osoba obdarowana jest zobowiązana do zapłacenia z tego tytułu podatku. Jest on dość spory i może odchudzić rodzinny portfel. Jest jednak sposób, aby podatku uniknąć.
Kłopotliwa sytuacja z darowizną mieszkania
Obowiązek zapłaty podatku spoczywa zgodnie z prawem na obdarowanym. W przypadku darowizny mieszkania sytuacja wygląda inaczej niż zwykle.
Jak informuje portal Interia.pl, przekazanie mieszkania wymaga sporządzenia umowy u notariusza. Powiadomi on urząd skarbowy o darowiźnie - przynajmniej tą częścią nie trzeba się przejmować.
Druki i grupy podatkowe
Obdarowany na złożenie oświadczenia SD-3 w urzędzie skarbowym ma miesiąc. Jest on również zobowiązany do samodzielnego obliczenia kwoty podatku do zapłacenia.
Zasada obowiązuje również w przypadku darowizny mieszkania przez rodzinę. Z informacji Interii wynika, że osoby do niej należące zaliczają się do I grupy podatkowej (tj. bezpośrednia rodzina i krewni), w której kwota wolna od podatku wynosi 10 434 zł.
Ponieważ wartość mieszkań zawsze przekroczy tę kwotę oraz próg nadwyżki w wysokości 22 256 zł, obdarowany będzie musiał słono płacić. Podatek wynosi bowiem 890,30 zł plus 7 proc. kwoty nadwyżki.
Jeżeli zatem mieszkanie warte jest pomiędzy 60 tys. zł a 1 mln zł, to trzeba zapłacić minimum 1,01 tys. zł. Jak podaje Interia, powyżej 1 mln zł będzie to już minimum 4,77 tys. zł, zaś powyżej 2 mln zł - aż 6,77 tys. zł.
Podatku można uniknąć
Jest jednak możliwość uniknięcia konieczności zapłacenia podatku. Obdarowana osoba musi być członkiem “grupy zerowej” spośród I grupy podatkowej - jak podaje Interia, chodzi o męża, żonę, bezpośrednich potomków (lecz bez ich małżonków), bezpośrednich przodków oraz rodzeństwo, pasierbów, macochy i ojczymów.
Obdarowany ma również pół roku na złożenie w urzędzie skarbowym druku SD-Z2 informującego o zwolnieniu z podatku. Oczywiście trzeba również sporządzić akt u notariusza - w przypadku mieszkań jest to obowiązkowa formalność.
