Wyszukaj w serwisie
polska i świat praca handel finanse Energetyka Eko technologie
BiznesINFO.pl > Praca > Komu wypłacić wynagrodzenie po śmierci pracownika? Odpowiedź nie jest prosta
Przemysław Terlecki
Przemysław Terlecki 10.07.2019 02:00

Komu wypłacić wynagrodzenie po śmierci pracownika? Odpowiedź nie jest prosta

biznes-info-640x433
Biznesinfo.pl

Komu wypłacić wynagrodzenie po śmierci pracownika? Sama śmierć pracownika powoduje automatyczne wygaśnięcie stosunku pracy, a jako że ten ma charatker osobisty, nikt nie może wejść nagle w obowiązki, którymi obwarowana była zmarła osoba. Inną sprawą jednak jest kwestia wynagrodzenia zmarłego. Prawa majątkowe zmarłego przechodzą bowiem na jego następców. Mowa tutaj o zaległym wynagrodzeniu czy niewypłaconym dodatku.

Pracodawca musi na początku ustalić, kto ma prawo do wynagrodzenia po śmierci pracownika. Zgodnie z ustawą z 26 czerwca 1974 roku Kodeks Pracy, po śmierci pracownika prawa majątkowe przechodzą w równych częściach na jego współmałżonka oraz inne osoby, które kwalifikują się do uzyskania renty rodzinnej. Jednakże pierwszą osobą w kolejności do dziedziczenia, jest zawsze wdowa lub wdowiec po zmarłym pracowniku.

Komu wypłacić wynagrodzenie po śmierci pracownika?

Jeśli jednak małżonek nie jest w stanie przyjąć renty, co może być spowodowane śmiercią małżonka albo pozostawaniem w separacji lub bycie już po rozwodzie, wówczas pieniądze wypracowane przez zmarłego w stosunku pracy, należą się innym członkom rodziny uprawnionym do renty rodzinnej. Mowa tutaj o dzieciach zmarłego, jego wnukach, a nawet siostrzeńcach i bratanicach. Grupa ta jest jednak znacznie obszerniejsza i obwarowana różnymi warunkami.

Osobami, które są uprawnione do renty rodzinnej, a tym samym do wypłaty wynagrodzenia po zmarłym są:

  1. Dzieci własne, dzieci drugiego małżonka oraz dzieci przysposobione;

  2. Przyjęte na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletności wnuki, rodzeństwo i inne dzieci, z wyłączeniem dzieci przyjętych na wychowanie i utrzymanie w ramach rodziny zastępczej lub rodzinnego domu dziecka;

  3. Dzieci własne, dzieci drugiego małżonka i dzieci przysposobione mają prawo do renty rodzinnej: - do ukończenia 16 lat; - do ukończenia nauki w szkole, jeżeli przekroczyły 16 lat życia, nie dłużej jednak niż do osiągnięcia 25 lat życia, albo - bez względu na wiek, jeżeli stały się całkowicie niezdolne do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolne do pracy w okresie, o którym mowa w pkt 1 lub 2.Jeżeli dziecko osiągnęło 25 lat życia, będąc na ostatnim roku studiów w szkole wyższej, prawo do renty rodzinnej przedłuża się do zakończenia tego roku studiów.

  4. Rodzice,

  5. Dzieci, które zostały przyjęte na wychowanie i utrzymanie co najmniej na rok przed śmiercią ubezpieczonego (emeryta lub rencisty), chyba że śmierć była następstwem wypadku, oraznie mają prawa do renty po zmarłych rodzicach, a gdy rodzice żyją, jeżeli:a) nie mogą zapewnić im utrzymania albob) ubezpieczony (emeryt lub rencista) lub jego małżonek był ich opiekunem ustanowionym przez sąd.