Ruchomy czas pracy – jak go stosować?
Praca w firmie nie zawsze musi oznaczać stałe godziny wykonywania swoich obowiązków. Zamiast ustalać pracę od godziny ósmej do szesnastej, pracodawca może zastosować bardziej elastyczne godziny. Ruchomy czas pracy - jak go stosować, aby wszystko było nie tylko zgodne z polskim ustawodawstwem, ale również działało z korzyścią dla przedsiębiorstwa?
Czym jest ruchomy czas pracy?
Coraz częściej spotykamy się z bardziej elastycznym czasem pracy, niż przykładowo od 08:00 do 16:00 bądź 10:00 do 17:00, w zależności od tego, na jaki wymiar stosunku pracy jest zatrudniony pracownik. Kodeks pracy wskazuje, że jest możliwość zastosować różne godziny czasu pracy w dniach, które są dniami roboczymi dla pracowników. Reguluje to art. 140(1) §1 kp, nazywając tę formę dokonywania obowiązków służbowych ruchomym czasem pracy. Bardzo często można spotykać się z tym chociażby w sklepach czy w kawiarniach, gdzie to pracownicy decydują o tym, w jaki dzień i w jakich godzinach będą pracować.
Ruchomy czas pracy – podstawowe zasady
Przy ruchomym czasie pracy:
występują różne godziny rozpoczynania pracy;
stosuje się przedział czasu, w którym pracownik decyduje o godzinie rozpoczęcia pracy.
Pracodawca musi jednak pamiętać o tym, że wykonywanie obowiązków służbowych w tej formie nie może naruszać prawa do odpoczynku, o czym mowa w art. 133 kodeksu pracy. Należy również mieć na uwadze, że ponowne wykonywanie pracy w tej samej dobie, w przypadku ruchomego czasu pracy, nie będzie stanowić godzin nadliczbowych. Pracownik więc nie zostanie uprzywilejowany z powodu wykonania godzin nadliczbowych.
Jak pracodawca wprowadza ruchomy czas pracy
W takich biznesach jak sklepy, kawiarnie czy produkcja, to najczęściej pracodawca wprowadza ruchomy czas pracy. Na podstawie art. 150 §3 kodeksu pracy, pracodawca może ustalić ruchomy czas pracy poprzez:
zastosowanie układu zbiorowego pracy;
porozumienie z zakładowymi organizacjami związkowymi;
porozumienie organizacjami związkowymi reprezentatywnymi w rozumieniu art. 253 ust. 1 lub 2 ustawy o związkach zawodowych.
W przypadku, kiedy w firmie nie występują zakładowe organizacje związkowe, stosuje się:
porozumienie zawierane z przedstawicielami pracowników;
propozycję co do ruchomego czasu pracy, która zostaje przedstawiona pracownikom;
wprowadzenie zmian do regulaminu pracy i poinformowanie pracowników o tych zmianach.
Ruchomy czas pracy a wniosek pracownika
Nie zawsze to pracodawca wychodzi z propozycją ruchomego czasu pracy. Czasem, szczególnie w sytuacjach, kiedy pracownik ma utrudniony dojazd bądź zajmują go jego dzieci, to pracownik może wyjść ze wnioskiem o zastosowanie bardziej elastycznego czasu, w którym będzie wykonywał swoje obowiązki służbowe. We wniosku powinien zostać zawarty przede wszystkim przedział czasowy – godziny rozpoczęcia i zakończenia pracy. Nie muszą one być dokładne – pracownik może zawrzeć, że np. będzie rozpoczynał pracę pomiędzy 6 a 8 godziną. Pracodawca nie ma jednak obowiązku przyjąć takiego wniosku. Co więcej, pracownik może również wyjść z propozycją innego rozkładu czasu pracy w sytuacji, kiedy pracodawca już sam zastosował ruchomy czas pracy. W tym przypadku, kiedy wniosek zostanie przyjęty, pracownik będzie pracować wg. swojej propozycji, a nie rozkładu czasu pracy, jaki uwzględnił pracodawca dla wszystkich pracowników.
