Artykuły autora Polak Olga

Świadczenia dla rolników w ramach Tarczy Antykryzysowej

www.pixabay.com

Opracowana w związku z sytuacją epidemiologiczną w Polsce Tarcza Antykryzysowa, zapewnia różnego rodzaju pomoc dla poszczególnych grup zawodowych. W artykule skupimy się na ulgach oraz świadczeniach dla rolników ubezpieczonych w KRUS. Ustawa o szczególnych instrumentach wsparcia w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 (Ustawa z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2020 poz. 568)) zapewnia rolnikom zwolnienie z opłacania składek na KRUS oraz gwarantuje zasiłek opiekuńczy dla osób wychowujących dzieci do 8 lat, jeśli szkoły zostały zamknięte na czas epidemii, a także zasiłek chorobowy na czas kwarantanny. Zwolnienie rolników z opłacania składek na KRUS Osoby objęte ubezpieczeniem emerytalno-rentowym w ramach ubezpieczenia społecznego rolników, zgodnie z wyżej wymienioną ustawą zostają całkowicie zwolnione z obowiązku opłacania składek KRUS za drugi kwartał 2020 roku (czyli za kwiecień, maj i czerwiec). Przepisy nie wymagają od rolników składania żadnych wniosków do instytucji rządowych, gdyż zwolnienie to zostaje przyznane automatycznie. Trzeba w tym miejscu nadmienić, iż, nieopłacanie składek na KRUS przez wskazany okres nie oznacza braku ciągłości ubezpieczenia, ponieważ składki zostaną opłacone z budżetu państwa za pośrednictwem KRUS. Zasiłek opiekuńczy dla rolników Świadczenia dla rolników z Tarczy Antykryzysowej 2.0 zostały poszerzone o zasiłek opiekuńczy dla rolników, którzy wychowują dzieci: zdrowe, do 8. roku życia lub legitymujące się orzeczeniem o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności do ukończenia 18 lat, lub z orzeczeniem o niepełnosprawności, lub orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego. Zasiłek przysługuje, jeśli żłobek, klub dziecięcy, przedszkole, szkoła albo inna placówka wychowawcza została zamknięta z powodu epidemii COVID-19. Również w sytuacji, kiedy np. niania nie może sprawować opieki nad dziećmi z powodu zakażenia koronawirusem. Zasiłek opiekuńczy przysługuje rolnikowi nie dłużej niż przez 14 dni. Jednak wedle Tarczy Antykryzysowej 2.0 istnieje możliwość wydłużenia maksymalnego okresu pobierania świadczenia. Zasiłek opiekuńczy dla rolnika finansowany jest z budżetu państwa i wypłacany przez KRUS. Wymiar tego zasiłku za każdy dzień wynosi 1/30 kwoty emerytury podstawowej zgodnie z Ustawą z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Ustawa z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. 1991 nr 7 poz. 24)). Dzienna stawka zasiłku opiekuńczego dla rolników wynosi więc 32,41 zł. W celu skorzystania z zasiłku należy wypełnić odpowiedni wniosek i złożyć go w KRUS. Wniosek można przekazać, wrzucając dokument do specjalnej urny w placówce KRUS, jak i pocztą lub drogą elektroniczną. Zasiłek chorobowy dla rolników przebywających na kwarantannie W Tarczy Antykryzysowej 2.0 pojawiają się tez inne świadczenia dla rolników. Mówimy tu między innymi o zasiłku chorobowym za czas kwarantanny na nowych zasadach. Zgodnie z nimi osoba ubezpieczona w KRUS może złożyć wniosek o specjalny zasiłek chorobowy z powodu COVID-19 w momencie, gdy przebywa na obowiązkowej kwarantannie lub pod nadzorem epidemiologicznym albo jest hospitalizowana w związku z koronawirusem. Za ten czas przysługuje zasiłek w wysokości 50% minimalnego wynagrodzenia. W 2020 r. płaca minimalna wynosiła 2600 zł brutto, a więc rolnik przebywający w kwarantannie otrzymał zasiłek w wysokości 1300 zł brutto. Zaznaczmy w tym miejscu, że okres kwarantanny może trwać od 14 do 21 dni. Omawiany zasiłek może przysługiwać samemu właścicielowi gospodarstwa rolnego, jak i osobom współpracującym. Osoby współpracująca to małżonek, dzieci własne, dzieci drugiego małżonka lub dzieci przysposobione, rodzice oraz macocha i ojczym, jeżeli prowadzą z właścicielem gospodarstwa wspólne gospodarstwo domowe i pomagają przy prowadzeniu działalności. Oprócz wymienionych udogodnień rolnicy mogą liczyć także na wydłużenie okresów obowiązywania indywidualnych orzeczeń o niezdolności do pracy, zawieszenie postępowań, ulgi podatkowe CIT, PIT i od nieruchomości oraz na pomoc w przypadku zatrudniania pracowników zgłoszonych do ZUS.

Czytaj dalej

Inspektor Ochrony Danych Osobowych – kiedy jest potrzebny

www.pixabay.com

RODO – skrót od Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych, wprowadza nowe prawa dla klientów. Według przepisów jednym z obowiązków administratorów przetwarzających dane osobowe jest informowanie klientów o przetwarzaniu ich danych. Ustawa o ochronie danych osobowych (Ustawa z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. 2018 poz. 1000)) nakłada na niektórych administratorów danych osobowych obowiązek powołania Inspektora Ochrony Danych Osobowych (IOD). W artykule wyjaśnimy, kim jest Inspektor Danych Osobowych i kiedy jest potrzebny. Inspektor Ochrony Danych Osobowych (IOD) Do powołania Inspektora Danych Osobowych zobowiązane są wszystkie organy państwowe, które przetwarzają dane wrażliwe na duża skalę oraz podmioty, których działalność polega na monitorowaniu osób na dużą skalę. IOD to osoba powoływana przez administratora lub podmiot przetwarzający w celu dopilnowania przestrzegania w firmie lub organizacji przepisów o ochronie danych osobowych. IOD jest pośrednikiem między Urzędem Ochrony Danych Osobowych, podmiotem przetwarzającym dane oraz osobą, której dane są przetwarzane. Dodatkowo Inspektor Ochrony Danych Osobowych pomaga przy sporządzaniu oceny ryzyka oraz oceny skutku ochrony danych osobowych. Zadania Inspektora Ochrony Danych Osobowych Do głównych zadań IOD należą: – informowanie administratora, podmiotu przetwarzającego oraz pracowników o obowiązkach wynikających z RODO – doradzanie, jak przestrzegać przepisów o ochronie danych osobowych – monitorowanie przestrzegania przepisów – pomaganie przy sporządzaniu oceny ryzyka lub oceny skutków dla ochrony danych osobowych – zachowanie poufności w związku z wykonywanymi zadaniami w ramach ochrony danych osobowych – kontaktowanie się z organem nadzorczym . Warto zaznaczyć, że Inspektor Ochrony Danych Osobowych nie ponosi odpowiedzialności za niezgodność z RODO. Obowiązek prawidłowego przestrzegania przepisów o ochronie danych osobowych ma administrator lub podmiot przetwarzający. Obowiązek powołania IOD IOD musi zostać powołany przez wszystkie podmioty publiczne, które na dużą skalę przetwarzają wrażliwe dane, a także podmioty, których główna działalność polega na monitorowaniu osób na dużą skalę. Pozostałe podmioty mogą, ale nie muszą, powoływać IOD. Ale jeśli już go wyznaczą, muszą postępować zgodnie z prawnymi wymaganiami. Zespół ekspertów powołanych do wydawania wytycznych w zakresie RODO, zaleca, sporządzić dokumentację uzasadniającą brak obowiązku wyznaczania IOD. Kto może pełnić funkcję IOD? Inspektor Ochrony Danych Osobowych może być pracownikiem administratora lub podmiotu przetwarzającego lub wykonywać zadania na podstawie umowy o świadczenie usług. Grupa przedsiębiorstw może wyznaczyć jednego IOD, ważne aby kontakt z nim był stale zapewniony (w tym celu należy upublicznić jego dane kontaktowe). Inspektor Ochrony Danych Osobowych nie może być odwołany ani ukarany przez administratora ani podmiot przetwarzający za wypełnianie zadań. Polega bowiem najwyższemu kierownictwu administratora lub podmiotu przetwarzającego. Odwołanie może jednak mieć miejsce w uzasadnionych przypadkach jak np. kradzież czy rażące naruszenie obowiązków i dotyczy to zarówno inspektorów-pracowników, jak i inspektorów zewnętrznych. RODO nie wyjaśnia, jak i kiedy IOD może zostać odwołany i zastąpiony inną osobą, jest to zależne to od podmiotu, który wyznaczył inspektora. Jak powołać IOD? Inspektor Ochrony Danych Osobowych powoływany jest na podstawie kwalifikacji zawodowych. Jest to głównie wiedza z zakresu prawa i praktyk w dziedzinie ochrony danych oraz umiejętności wypełnienia zadań w zakresie ochrony danych osobowych. Obowiązkiem administratorów lub podmiotów przetwarzających związanych z IOD jest niezwłoczne włączanie IOD w sprawy związane z ochroną danych osobowych oraz zapewnienie IOD niezbędnych materiałów, aby mógł wykonywać swoją rolę, a także poinformowanie pracowników o wyznaczeniu IOD. Administratorzy i podmioty przetwarzające muszą również wydać instrukcje dla IOD co do sposobu wykonywania zadań, oraz zapewnić odpowiedni wymiar czasu pracy dla zadań IOD, tak by nie kolidowały z pozostałymi obowiązkami (w przypadku pracowników powołanych na stanowisko IOD). Powiadomienie Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych o wyznaczeniu Inspektora Ochrony Danych Osobowych Administrator lub podmiot przetwarzający muszą opublikować dane kontaktowe inspektora i zawiadomić o nich organ nadzorczy (Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych). Terminy na takie zawiadomienie, zostały podane w znowelizowanej ustawie o ochronie danych osobowych. W zawiadomieniu o wyznaczeniu IOD trzeba podać: – imię, nazwisko, adres e-mail lub numer telefonu inspektora – imię i nazwisko oraz adres zamieszkania, jeśli administratorem lub podmiotem przetwarzającym jest osoba fizyczna – firmę oraz adres prowadzenia działalności gospodarczej, jeśli administratorem lub podmiotem przetwarzającym jest osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą – pełną nazwę oraz adres siedziby, jeśli administratorem lub podmiotem przetwarzającym jest podmiot inny niż przedstawiony w powyższych punktach – REGON, jeżeli został nadany administratorowi lub podmiotowi przetwarzającemu. Zawiadomienia o wyznaczeniu IOD dokonuje się w formie elektronicznej wraz z kwalifikowanym podpisem elektronicznym lub podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP. Zawiadomienia może też dokonać pełnomocnik podmiotu wyznaczającego. Do takiego zawiadomienia należy dołączyć pełnomocnictwo udzielone w formie elektronicznej.

Czytaj dalej

Sprzeciw od wyroku zaocznego

www.pixabay.com

W postępowaniu cywilnym istnieje termin wyroku zaocznego. Jest on wydawany, gdy pozwany nie stawił się na rozprawie oraz nie usprawiedliwił swojej nieobecność lub gdy jest obecny na rozprawie, ale w niej nie uczestniczy. Jeśli pozwany jest nieobecny wydany wyrok ma rygor natychmiastowej wykonalności. Sąd wysyła list z treścią wyroku na podany adres. Znajduje się w nim także pouczenie wyjaśniające, iż możliwy jest sprzeciw od wyroku zaocznego. W tym artykule odpowiadamy na pytanie, kiedy pozwany może złożyć sprzeciw od wyroku zaocznego, jak napisać taki sprzeciw, jakie są jego skutki i czy można go wycofać. Sprzeciw od wyroku zaocznego W Kodeksie postępowania cywilnego (Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. 1964 nr 43 poz. 296)) znajdziemy zapis, że wyrok zaoczny jest decyzją sądu, rozstrzygającą sprawę podczas nieobecności pozwanego. Może zostać wydany pod jego nieobecność na rozprawie, jeżeli wszystkie wezwania były prawidłowo dostarczone. Trzeba zaznaczyć w tym miejscu, iż po dwukrotnym awizowaniu pisma sąd uznaje takie pismo za doręczone. Gdy pozwany nie stawi się na rozprawie, oraz wyśle odpowiedzi na pozew, przyjmuje się za prawdziwe twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych, które można składać za pomocą operatora pocztowego lub w trakcie rozprawy. W przypadku gdy pozwany podejmie korespondencję i ustosunkuje się do pozwu oraz przedstawi swoje stanowisko, sąd musi je uwzględnić. Dodatkowo w odpowiedzi na pozew można wnioskować o rozstrzygnięcie sprawy pod nieobecność powoda. W takim przypadku sąd nie wyda wyroku zaocznego. Trzeba pamiętać, że wyrok wydany podczas nieobecności pozwanego nie będzie zaoczny, jeżeli pozwany wniósł o przeprowadzenie rozprawy pod swoją nieobecność. Wraz z dostarczonym wyrokiem zaocznym, zostaje dołączone pouczenie o przysługującym prawie do złożenia sprzeciwu. Sprzeciw można wnieść w terminie 2 tygodni, liczonych od dnia otrzymania wyroku. Odwołanie się od wyroku jest pismem w sprawie, który trzeba wysłać do sądu. Sprzeciw od wyroku zaocznego – pismo Według wcześniej wymienionego Kodeksu - sprzeciw od wyroku zaocznego powinien spełniać wymogi pisma procesowego, musi posiadać więc: – oznaczenie sądu, do którego jest skierowane – imię i nazwisko stron, ich przedstawicieli ustawowych, w przypadku przedsiębiorców nazwę firmy i osobę, która reprezentuje interesy danego przedsiębiorstwa oraz dane pełnomocników, jeżeli ich powołano – sygnaturę akt – wartość przedmiotu sporu, czyli kwotę zaokrągloną do pełnego złotego, z którą pozwany się nie zgadza – oznaczenie rodzaju pisma - w tym przypadku będzie to „sprzeciw od wyroku zaocznego” – opis swojego stanowiska (sprzeciwu), jest to część nazwana uzasadnieniem , ewntualnie wraz z wniesieniem nowych dwodów w sprawie – sprecyzowania oczekiwań wobec sądu, np.: (uchylenia wyroku zaocznego, oddalenia powództwa w całości, zasądzenia od powoda na rzecz pozwanego kosztów sądowych, zawieszenia rygoru natychmiastowej wykonalności nadanej wyrokowi zaocznemu – podpis strony lub jej przedstawiciela – dowód opłaty sądowej. Opłata za sprzeciw od wyroku zaocznego? Sprzeciw od wyroku zaocznego jest odpłatny. Oplata wynosi połowę opłaty od pozwu. W sprawach o zapłatę opłata ta wynosi 5% wartości przedmiotu sporu. Skutki sprzeciwu od wyroku zaocznego? Po wniesieniu do sądu popranego sprzeciwu od wyroku zaocznego sąd ponownie zbada sprawę i może: wyrok zaoczny w całości lub w części utrzymać w mocy, uchylić go i orzec o żądaniu pozwu, odrzucić pozew, postępowanie umorzyć. Cofnięcie wniesionego sprzeciwu od wyroku zaocznego? Jeśli sąd uzna, że cofnięcie jest dopuszczalne, wówczas umarza postępowanie wywołane wniesieniem sprzeciwu i orzeka o kosztach jak przy cofnięciu pozwu. Wyrok zaoczny staje się wówczas prawomocny.

Czytaj dalej

Usługi szkoleniowe bez VAT

www.pixabay.com

Przepisy dotyczące korzystania ze zwolnień z VAT wciąż przysparzają polskim podatnikom wiele problemów. Dotyczy to także usług szkoleniowych. Organizacja, świadcząca takie usługi, musi raz za razem, w stosunku do każdego z uczestników ustalać, czy zwolnienie takie może mieć zastosowanie. W artykule przyjrzymy się, w jakich przypadkach firmy prowadzące usługi szkoleniowe mogą korzystać ze zwolnienia przedmiotowego z podatku VAT. Usługi szkoleniowe zwolnione z VAT Zgodnie z zapisami ustawy o VAT (Ustawa z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2004 Nr 54 poz. 535U)) ze zwolnienia korzystają usługi szkoleniowe świadczone przez: jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy (Ustawa z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (Dz.U. 2017 poz. 59)), w zakresie kształcenia i wychowania uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, w zakresie kształcenia Zwolnione z VAT są również usługi szkoleniowe (usługi prywatne) świadczone przez nauczycieli na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym oraz wyższym. Ze zwolnienia mogą także skorzystać przedsiębiorcy świadczący usługi szkoleniowe będące usługami nauczania języków. Szkolenia w ramach kształcenia zawodowego W celu skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT świadczone usługi szkoleniowe muszą być uznane za usługi kształcenia zawodowego lub usługi przekwalifikowania zawodowego. Usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania dotyczą nauczania, które jest bezpośrednio związane z branżą lub zawodem i pozwala na rozpoczęcie pracy zarobkowej w zakresie jakiego dotyczyło szkolenie lub rozwój umiejętności i kwalifikacji, które są niezbędne do wykonywanego takiego zawodu. Oprócz tego należy spełnić co najmniej jeden poniższych warunków: szkolenie jest prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach (np. szkolenie bhp) szkolenie jest świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty szkolenie jest w całości finansowane ze środków publicznych W związku z rozporządzeniem Ministra Finansów ze zwolnienia mogą skorzystać również usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, które są sfinansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych (np. unijnych). Trzeba w tym miejscu zaznaczyć, iż określenie - finansowane - może dotyczyć szkolącego, który otrzymuje środki publiczne, jak i nabywcy, który płaci za szkolenie ze środków publicznych. Jeżeli zostanie spełniony jeden powyższych warunków, to taki rodzaj usług będzie mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Jeżeli jednak podatnik nie będzie mógł skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego z VAT, może on wybrać zwolnienie podmiotowe. Z takiego zwolnienia może skorzystać podatnik, którego wartość przychodów netto ze sprzedaży opodatkowanej w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła 200 000 zł. Jeżeli działalność nie była prowadzona cały rok, limit ten należy określić proporcjonalnie do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w danym roku podatkowym. Jeżeli jednak podatnik nie spełnia żadnego z powyższych warunków, zobligowany jest do opodatkowania przychodów podatkiem VAT. Wiele polskich firm ponosi wydatki na szkolenia i podnoszenie kwalifikacji i umiejętności swoich pracowników. Często w takich sytuacjach pada pytanie jaką stawką VAT objęte powinno być dane szkolenie. Zwłaszcza, iż w naszym prawie są nieco skomplikował kwestie związane z naliczeniem VAT od usług szkoleniowych i kursów zawodowych. Dlatego warto, aby przedsiębiorca rozeznał się w sprawie i, jeśli to możliwe, skorzystał z przysługujących mu ulg.

Czytaj dalej