Od lat nie płacił abonamentu RTV. Tyle ściągnęła skarbówka, kwota zaskakuje

Opłata, o której wielu wolałoby zapomnieć

System opłat za używanie odbiorników radiowych i telewizyjnych od lat budzi w Polsce ogromne kontrowersje, stając się dyżurnym tematem debat politycznych i sporów prawnych. W teorii zasada jest prosta: każdy, kto posiada sprawny odbiornik zdolny do natychmiastowego odbioru programu, powinien go zarejestrować i opłacać comiesięczną stawkę.

W praktyce jednak ogromna część społeczeństwa wychodzi z założenia, że skoro korzysta wyłącznie z platform streamingowych lub telewizji kablowej, to tradycyjny abonament ich nie dotyczy. To błąd, który po latach może kosztować fortunę. Opłata nie jest bowiem powiązana z ofertą programową konkretnego nadawcy, lecz z samym faktem posiadania urządzenia technicznego. Fiskus nie uznaje argumentu, że telewizor służy nam wyłącznie jako monitor do konsoli czy wyświetlacz dla filmów z sieci.

Proces kontroli spoczywa na barkach pracowników Poczty Polskiej, którzy mają prawo weryfikować, czy w danym gospodarstwie domowym lub siedzibie firmy znajduje się niezarejestrowany sprzęt. Choć nie mamy obowiązku wpuszczania kontrolerów do prywatnego mieszkania bez nakazu, sytuacja zmienia się diametralnie w przypadku podmiotów gospodarczych. Firmy, które nie dopełniły formalności, ryzykują karę stanowiącą trzydziestokrotność miesięcznej opłaty abonamentowej obowiązującej w dniu stwierdzenia naruszenia.

Prawdziwe problemy zaczynają się wtedy, gdy sprawa trafia do urzędu skarbowego. Skarbówka, działając jako ramię egzekucyjne, dysponuje narzędziami, o których listonosz może jedynie pomarzyć – od zajęć komorniczych na rachunkach bankowych, przez przejęcie nadpłaty podatku dochodowego, aż po zajęcia wynagrodzenia za pracę.

Skarbówka zabrała 189 tysięcy złotych długu

Jak to możliwe, że dług z tytułu abonamentu urasta do kwot sześciocyfrowych? Odpowiedź tkwi w mechanizmie naliczania odsetek oraz długości okresu przedawnienia, który w przypadku zobowiązań podatkowych wynosi zazwyczaj pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności. Jeśli jednak Poczta Polska podejmie skuteczne działania upominawcze, bieg przedawnienia zostaje przerwany, co pozwala na kumulowanie długu przez znacznie dłuższy czas.

Ministerstwo Finansów, odpowiadając na pytania redakcji Interia Biznes, ujawniło właśnie dane, które mogą przyprawić o zawrót głowy. Od stycznia do października 2025 roku służby skarbowe przeprowadziły szereg skutecznych egzekucji, których celem było odzyskanie należności dla mediów publicznych. Statystyki pokazują, że urzędnicy nie ograniczają się do drobnych kwot rzędu kilkuset złotych, lecz celują w największych dłużników.

Z danych resortu wynika, że skarbówka aż w 5 jednostkach administracyjnych zabrała ponad 100 tys. zł w długach. Rekordzista z województwa łódzkiego musiał pożegnać się z gigantyczną kwotą 186 tys. złotych. Tak wysoka suma sugeruje, że nie mamy do czynienia z przeciętnym posiadaczem jednego odbiornika w mieszkaniu, lecz najprawdopodobniej z podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą, który posiadał wiele niezarejestrowanych urządzeń w hotelu, pensjonacie lub biurze przez wiele lat.

Naczelnicy urzędów skarbowych jako organy egzekucyjne prowadzą postępowania egzekucyjne na podstawie tytułów wykonawczych wystawionych przez wierzycieli. Wierzycielem zaległych opłat z tytułu niepłaconego abonamentu RTV jest Poczta Polska. Naczelnicy urzędów skarbowych są wyłącznie organami egzekucyjnymi zobowiązanymi do realizacji otrzymanych od Poczty Polskiej tytułów wykonawczych - zwrócił uwagę resort w odpowiedzi dla Interii.

Warto dodać, że wskaźnik ściągalności tych należności systematycznie rośnie, co jest efektem zacieśnienia współpracy między Pocztą Polską a organami administracji skarbowej.

Kto może być zwolniony z opłat abonamentowych?

Polskie prawo przewiduje system zwolnień z opłat abonamentowych, który obejmuje m.in. osoby powyżej 75. roku życia, inwalidów wojennych, osoby zaliczone do I grupy inwalidzkiej czy też tych, którzy ukończyli 60 lat i mają prawo do emerytury, której wysokość nie przekracza połowy przeciętnego wynagrodzenia. Kluczowym problemem jest jednak fakt, że zwolnienie nie przysługuje „z automatu”.

Osoba uprawniona musi udać się do placówki pocztowej, przedstawić odpowiednie dokumenty i złożyć oświadczenie. Zaniedbanie tego obowiązku sprawia, że system nadal nalicza opłaty, a późniejsze tłumaczenia przed urzędem skarbowym rzadko przynoszą pożądany skutek.

Dla osób, które już zalegają z płatnościami, jedyną ścieżką ratunku pozostaje wniosek do Poczty Polskiej o umorzenie należności lub rozłożenie ich na raty. Wymaga to jednak wykazania trudnej sytuacji materialnej lub ważnego interesu społecznego.