Kiedy należy przeprowadzić remanent? Jak to zrobić?

Co to jest remanent?

Remanent polega na policzeniu i spisaniu wszystkich stanów towarów, które posiada przedsiębiorstwo, a następnie zweryfikowaniu jego zgodności z dokumentami, tj. fakturami, raportami kasowymi i stanami wpisanymi w użytkowanym programie komputerowym. Remanent pozwala na wyliczenie dochodu przedsiębiorstwa za dany rok.

Kiedy przeprowadza się remanent?

Obowiązkiem przedsiębiorcy prowadzącego księgę przychodów i rozchodów jest przeprowadzenie remanentu na koniec każdego roku podatkowego. Dodatkowo jednak przedsiębiorca może przeprowadzać remanent dowolną ilość razy w trakcie trwania roku. Firmy, które przeprowadzą inwentaryzację na koniec roku kalendarzowego, nie mają obowiązku ponownego jej przeprowadzania na początku kolejnego roku – w miejscu spisu z natury na dzień 1 stycznia wpisuje się dane na 31 grudnia.

Poza obowiązkiem przeprowadzania inwentaryzacji na koniec roku konieczne jest jej wykonanie w przypadku: rozpoczęcia działalności, zamknięcia działalności, zmiany wspólnika lub stosunku udziałów, a także na polecenie urzędu skarbowego.

Remanent początkowy – gdy rozpoczynasz działalność

Nawet jeśli firma nie posiada jeszcze towarów koniecznych do uwzględnienia w remanencie, należy go przeprowadzić, wprowadzając adnotację o spisie z natury wynoszącym 0 zł. Jeśli natomiast firma posiada już towary, należy wpisać je do dokumentu spisu z natury wraz dodatkowymi informacjami, takimi jak: rodzaj towaru, jednostka miary, ilość towaru, cena za towar. W remanencie należy uwzględnić towary oraz materiały zakupione przez przedsiębiorstwo oraz te, które należały do prywatnego majątku przedsiębiorcy, ale zostały wcielone w majątek przedsiębiorstwa. W remanencie nie uwzględniamy natomiast środków trwałych, takich jak np. auta firmowe.

Co powinno się uwzględnić w remanencie?

Remanent to nie tylko zbadanie stanu towarów gotowych do sprzedaży, ale także materiałów, które służą do stworzenia konkretnego produktu. Wyceny ujętych w spisie z natury elementów należy dokonać w ciągu 14 dni od zakończenia remanentu. Przedsiębiorca powinien uwzględnić w inwentaryzacji:

• towary handlowe – przeznaczone do sprzedaży w stanie nieprzerobionym, wyceniane na podstawie cen zakupu lub według cen rynkowych w przypadku, gdy obecna wartość rynkowa danego produktu jest niższa od ceny zakupu

• materiały podstawowe – są głównym półproduktem do powstania gotowego wyrobu, wycenia się tak jak towary handlowe,

• materiały pomocnicze – nie są głównym półproduktem do powstania gotowego wyrobu, ale przez swoje właściwości bezpośrednio przyczyniają się do jego powstania,

• półwyroby -  wycenia się według kosztów wytworzenia,

• produkcje w toku – wycenia się według kosztów wytworzenia,

• wyroby gotowe – wyroby własnej produkcji, których obróbka została już zakończona, wycenia się je według kosztów wytworzenia,

• braki – to wszystkie towary, materiały, które w wyniku uszkodzenia straciły częściowo swoją pierwotna wartość, wycenia się je według kosztów wytworzenia,

• odpady – materiały, które na skutek obróbki lub uszkodzenia całkowicie straciły swoją pierwotną wartość użytkową, wycenia się je na podstawie dalszej przydatności.

W spisie z natury uwzględniamy również towary, które należą do przedsiębiorstwa, a które w dniu sporządzania inwentaryzacji znajdują się poza jego siedzibą. W spisie zawieramy też towary, które do przedsiębiorstwa nie należą, a które w dniu sporządzania spisu znajdują się na jego terenie. W tym przypadku uwzględniamy informację o tym, do kogo ten towar należy. W inwentaryzacji nie uwzględniamy środków trwałych i wyposażenia (chyba że jest to spis z natury wykonany w związku z likwidacją przedsiębiorstwa). Ponadto nawet jeśli na dzień dokonywania spisu z natury na stanie nie znajdują się żadne towary konieczne do uwzględnienia, wówczas sporządza się remanent zerowy, będący oświadczeniem przedsiębiorcy, że na dzień wykonywania remanentu w przedsiębiorstwie nie znajdują się żadne towary podlegające obowiązkowi inwentaryzacji.