Zmiana czasu z letniego na zimowy 2025. Pracownicy mogą liczyć na specjalny dodatek

Dodatek za nadgodzinę wynikającą ze zmiany czasu

Przejście z czasu letniego na zimowy rodzi konieczność wydłużenia zmiany dla pracowników nocnych, co z perspektywy Kodeksu pracy oznacza przekroczenie dobowej normy czasu pracy. Zazwyczaj, nocna zmiana trwa osiem godzin (np. od 22:00 do 6:00), lecz w noc zmiany czasu pracownik realnie spędzi w pracy dziewięć godzin zegarowych. Praca w godzinach nadliczbowych uprawnia pracownika do normalnego wynagrodzenia powiększonego o dodatek.

Wysokość tego dodatku jest ściśle uzależniona od pory i dnia wykonywania pracy, co w przypadku zmiany czasu działa na korzyść pracującego. Za nadgodziny przypadające w porze nocnej, niedziele, święta lub dni wolne udzielone w zamian za pracę w niedzielę, lub święto, przysługuje dodatek w wysokości 100 proc. wynagrodzenia. Z kolei za nadgodziny w każdym innym dniu jest to 50 proc. Ponieważ dodatkowa godzina pracy w nocy z 26 na 27 października przypada zarówno w porze nocnej (która najczęściej obejmuje godziny między 21:00 a 7:00), jak i w niedzielę, pracownikom na nocnej zmianie należy się dodatek w maksymalnej wysokości. To jednak nie koniec obowiązków pracodawcy.

Zmiana czasu 2025. O tym musi pamiętać pracodawca

Dodatkowa godzina pracy w wyniku zmiany czasu nie jest jedynym elementem, który wpływa na wynagrodzenie osób pracujących w nocy. Należy pamiętać, że każdemu pracownikowi wykonującemu obowiązki w porze nocnej przysługuje tzw. dodatek nocny. Dodatek ten wynosi 20 proc. stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę i jest naliczany za każdą godzinę pracy w porze nocnej, niezależnie od wymiaru etatu czy wysokości pensji. W październiku 2025 roku, przy minimalnym wynagrodzeniu za pracę wynoszącym 4666 zł brutto i nominalnym czasie pracy 184 godziny, dodatek za godzinę pracy w nocy wynosi około 5,07 zł. 

Co ważne, dodatek nocny przysługuje pracownikowi również za tę dziewiątą, nadliczbową godzinę pracy. Pracodawca musi zatem uwzględnić dwa składniki: normalne wynagrodzenie plus 100 proc. dodatek za nadgodzinę, a także 20 proc. dodatek nocny za całą zmianę (lub za godziny pracy w porze nocnej, jeśli jest ona krótsza niż zmiana). W ten sposób, przykładowo, pracownik zarabiający 40 zł brutto za godzinę otrzyma za dziewiątą godzinę pracy 40 zł wynagrodzenia plus 40 zł dodatku za nadgodziny, co łącznie daje 80 zł brutto, do tego dochodzi jeszcze dodatek nocny za każdą godzinę zmiany. Jak pracodawca może rozliczyć nadgodziny?

Pieniądze, lub czas wolny

Kodeks pracy przewiduje, że wynagrodzenie wraz z dodatkiem za nadgodzinę wynikającą ze zmiany czasu może być zastąpione czasem wolnym, co jest alternatywną formą rekompensaty. Pracownik ma dwie możliwości: może otrzymać czas wolny na swój pisemny wniosek, wówczas wymiar rekompensaty wynosi 1:1, czyli za jedną dodatkową godzinę pracy przysługuje jedna godzina wolnego. Odbiór tego wolnego może nastąpić nawet w kolejnym okresie rozliczeniowym. Drugą opcją jest inicjatywa pracodawcy, który sam decyduje o udzieleniu czasu wolnego. 

W takim przypadku pracownikowi przysługuje 1,5 godziny wolnego za każdą nadgodzinę, czyli 1,5 godziny za dodatkową godzinę pracy w noc zmiany czasu. Czas wolny musi zostać udzielony do końca okresu rozliczeniowego, w którym powstały nadgodziny. Należy jednak podkreślić, że czas wolny rekompensuje jedynie dodatek za nadgodziny, nie zaś normalne wynagrodzenie, które zawsze należy się pracownikowi za każdą przepracowaną godzinę. To zróżnicowanie form rekompensaty daje pracodawcy elastyczność w zarządzaniu czasem pracy, jednocześnie zapewniając pracownikowi pełne wynagrodzenie za poświęcony czas i przestrzegając przepisów Kodeksu pracy.

Zobacz też: Dostaną emeryturę bez spełniania warunków. W tych sytuacjach ZUS wypłaci świadczenie