Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Na czym to polega?

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów – podstawowe informacje

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów dzieje się, kiedy towar jest wywożony z terenu Polski na terytorium innego kraju, który należy do państwa członkowskiego Unii Europejskiej. Konieczne jest także przeniesienie prawa do dysponowania tymi towarami jako właściciel. Warto zaznaczyć, że dostawa tego typu odbywa się na rzecz podmiotu, który posiada ważny numer VAT UE. Jest to numer identyfikacji podatkowej (NIP), poprzedzony dwuliterowym kodem kraju rejestracji. Dla Polski jest to prefiks PL. W sytuacji, kiedy przedsiębiorca zamierza dokonywać transakcji z kontrahentami zagranicznymi, którzy znajdują się na terenie państw członkowskich UE, to jest on zobowiązany do rejestracji w VAT UE. Dokonuje się jej poprzez złożenie formularza VAT-R. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest możliwa, jeśli nabywca i dostawca spełniają konkretne warunki. Nabywca musi być podatnikiem podatku od wartości dodanej albo osobą prawną, która nie jest podatnikiem tego podatku. Powinien także pochodzić z kraju członkowskiego Unii Europejskiej innego niż Polska. Natomiast sprzedawca musi być podatnikiem, który prowadzi działalność gospodarczą. Nie może korzystać ze zwolnień i musi być podatnikiem VAT oraz osobą zarejestrowaną do VAT UE w momencie złożenia deklaracji VAT.

Podatki, dokumenty i wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów

W jaki sposób opodatkowana jest wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów? Określa to artykuł 20 ustawy o VAT. Mówi on, że w przypadku takiej dostawy towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów. Zazwyczaj WDT jest opodatkowana stawką 0%. Istnieje jednak konieczność przedstawienia dokumentacji, która potwierdzi, że towary będące przedmiotem tej dostawy zostały faktycznie wywiezione z terenu Polski na terytorium innego państwa członkowskiego UE. To, jakie dokumenty należy stworzyć, aby wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów była zwolniona z podatku, są określone w artykule 42 ustawy o VAT. Są to dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora), który odpowiedzialny jest za wywóz towarów z terytorium kraju. Z dokumentów musi wyraźnie wynikać, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż teren Polski. Te dokumenty są niezbędne do przedstawienia w sytuacji, kiedy przewóz towarów zostaje zlecony przewoźnikowi (spedytorowi). Kolejne konieczne dokumenty to specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów a eksport

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów różni się od eksportu. Eksport towarów ma miejsce w sytuacji, kiedy chodzi o potwierdzony przez urząd celny wywóz towarów z Polski do państwa, które znajduje się poza terytorium Unii Europejskiej. Wywóz musi być dokonany przez dostawcę albo na jego rzecz lub przez przez nabywcę, który posiada siedzibę poza terytorium kraju, albo na jego rzecz. Warto wiedzieć, że przed opuszczeniem wspólnoty UE, towary eksportowane poddawane są kontroli celnej. Wykonuje ją ostatni urząd celny przed opuszczeniem przez towary obszaru celnego terytorium Unii Europejskiej. Jeśli chodzi o różnice w opodatkowaniu, to eksport jest objęty taką samą stawką 0% jak wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Jednak aby mieć możliwość skorzystania z tej preferencyjnej stawki podatku, wywóz towarów także musi spełnić konkretne warunki. Ustawa o VAT mówi, że podatek 0% jest możliwy, jeśli wywóz następuje z Polski poza terytorium Unii Europejskiej. Warunkiem jest także wykonanie wywozu w ramach dostawy towarów oraz to działanie musi zostać potwierdzone przez urząd celny określony w przepisach celnych. Ostatni warunkiem jest to, że wywóz musi być dokonany przez dostawę albo nabywcę, który posiada siedzibę poza terytorium Polski. Pamiętaj, że konieczne do zastosowania stawki preferencyjnej jest także przedstawienie odpowiednich dokumentów, które będą potwierdzać, że towary zostały wywiezione poza terytorium UE. W skład tych dokumentów wchodzą: zgłoszenie wywozowe w formie papierowej, które złożone jest poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych lub jego kopia potwierdzona przez urząd celny; dokument w formie elektronicznej, otrzymany z systemu teleinformatycznego, albo potwierdzony przez urząd celny wydruk tego dokumentu (IE-599) oraz dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego otrzymany poza systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność, która polega na zbadaniu przez organ podatkowy jego prawidłowości. W efekcie eksport towarów może być tak samo opodatkowany jak wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Należy jednak kontrolować przebieg działań oraz sprawdzać, czy posiada się wszystkie niezbędne i aktualne dokumenty oraz dowody.

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Podsumowanie

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów różni się pod jednym względem od eksportu: WDT jest opodatkowana na terytorium Unii Europejskiej, a eksport – w kraju przeznaczenia eksportowania towarów. Warto wskazać moment powstania obowiązku podatkowego. Regulacje dotyczące eksportu i tej kwestii są zawarte w artykule 19a ustawy o podatku od towarów i usług. Według zasady ogólnej, obowiązek podatkowy powstaje wraz z chwilą dokonania dostawy towarów albo otrzymania całości lub części zapłaty. Jeśli jednak podatnik nie posiada odpowiedniego dokumentu potwierdzającego eksport towarów, to nie wykazuje dostawy w ewidencji za ten okres rozliczeniowy, tylko dopiero za następny. Może wówczas zastosować stawkę 0%. Przed złożeniem dokumentu deklaracji podatnik musi posiadać odpowiedni dokument, który potwierdza wywóz towarów. Jeśli podatnik nie posiada tego dokumentu, będzie musiał zastosować stawki obowiązujące dla dostawy towaru na terytorium danego kraju, do którego nastąpił eksport. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów posiada podstawę opodatkowania w zasadach ogólnych, które określone są w artykule 29a ustawy o VAT. Według tego artykułu wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów albo usługodawca otrzymał/ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy albo osoby trzeciej, łącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze, mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, stanowi podstawę opodatkowania. W związku z tym tak samo traktowana jest wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Podstawa opodatkowania obejmuje: podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze – z wyjątkiem kwoty podatku, a także koszty dodatkowe, czyli np. prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, które pobierane są przez dokonującego dostawy albo usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.