Karta podatkowa
Rozpoczynający swoją działalność przedsiębiorcy już na samym początku tego procesu muszą podjąć wiele ważnych decyzji, które mogą rzutować w przyszłości na sprawne zarządzanie firmą. Jedną z takich decyzji jest chociażby wybór odpowiedniej formy opodatkowania tej konkretnej działalności. Polskie prawo przewiduje kilka takich form. Nie dla każdej z działalności najbardziej popularna forma opodatkowania, czyli podatek dochodowy, będzie najlepsza. Mało skomplikowaną i przystępną opcją jest też karta podatkowa. Czym ona jest?
Karta podatkowa – definicja
Według sprecyzowanej definicji karta podatkowa to uproszczona metoda wymiaru i poboru należności podatkowych bez ustalania konkretnej podstawy wymiaru podatku, uwzględniająca rodzaj wykonywanej działalności zarobkowej i niektóre dodatkowe kryteria. Ta forma opodatkowania może zostać wybrana zarówno przez osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, jak i spółki cywilne osób fizycznych, których działalność polega w szczególności na świadczeniu usług dla ludności. By móc z niej korzystać, wyżej wymienione podmioty muszą prowadzić działalność w zakresie: usługowym; wytwórczo-usługowym; handlu detalicznego żywnością i napojami z wyjątkiem alkoholi, handlu detalicznego nieżywnościowego z wyjątkiem paliw, środków transportu i części mechanicznych; gastronomicznym; usług transportowych; usług edukacyjnych; usług rozrywkowych; sprzedaży posiłków domowych w mieszkaniach; opieki domowej nad dziećmi i chorymi; wolnych zawodów świadczonych w zakresie ochrony zdrowia; wolnych zawodów świadczących usługi weterynaryjne. Poza tym, by móc korzystać z karty podatkowej, należy też spełniać dodatkowe warunki: nie wolno prowadzić innej pozarolniczej działalności gospodarczej; małżonek przedsiębiorcy nie może prowadzić drugiej działalności w tym samym zakresie; właściciele nie mogą korzystać z usług osób zatrudnionych włącznie przez siebie; nie wolno wytwarzać wyrobów opodatkowanych odmiennymi przepisami; działalność musi funkcjonować na terytorium państwa polskiego. Według obecnie obowiązującego prawa podatek uiszczany na mocy karty podatkowej należy wpłacać do siódmego dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni.
Karta podatkowa – wysokość podatku
Jak wynika z powyższej definicji, wysokość podatku odprowadzanego z tytułu obowiązywania karty podatkowej nie jest zależna od podstawy podatkowej ustalanej ze względu na dochód. Wobec tego, od czego jest ona zależna? Podstawowymi czynnikami wpływającymi na wysokość tego podatku są: rodzaj prowadzonej działalności; liczba mieszkańców gminy, na terenie której prowadzona jest dana działalność; liczba zatrudnionych pracowników. Warto zaznaczyć, że wysokość podatku ustalana jest odgórnie, z początkiem każdego roku. Nie jest ona stała.
Karta podatkowa – uzyskanie i stosowanie
Wiadomo już, jakie warunki powinien spełniać przedsiębiorca, by mógł rozliczać się z urzędem skarbowym na mocy karty podatkowej. Jak wobec tego ją wybrać? W momencie zakładania działalności należy zgłosić chęć rozliczania się za pomocą karty podatkowej w formularzu CEIDG-1. Jeśli zaś przedsiębiorca już prowadzi działalność i chce zmienić sposób rozliczania na kartę podatkową i spełnia wszystkie warunki, które mu to umożliwiają, musi wówczas wypełnić wniosek PIT-16 we właściwy sposób i zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego. Warto zaznaczyć, że należy to wykonać do 20 stycznia każdego roku, bo w przypadku niedotrzymania tego terminu działalność będzie rozliczana na poprzednich zasadach. Trzeba też wiedzieć, że samo złożenie odpowiedniego formularza nie sprawia, że przedsiębiorca może już rozliczać się na zasadzie karty podatkowej. By miał do tego prawo, urząd musi jeszcze wydać mu pozytywną decyzję w tej sprawie, na co przysługują mu maksymalnie 4 miesiące.
Rozliczanie na zasadzie karty podatkowej jest wygodniejsze od innych form rozliczania, bowiem oszczędza przedsiębiorcy dodatkowych problemów. Nie ma on obowiązków prowadzenia księgowości, składania zeznań podatkowych czy wpłacania zaliczek na podatek dochodowy. Prowadzący taką działalność muszą jednak pamiętać, że wciąż dotyczy ich obowiązek wystawiania rachunków i faktur na żądanie klientów. Są też zobligowani do tego, by przechowywać kopie tych dokumentów z okresu ostatnich 5 lat podatkowych.